Het Wijkzorgnetwerk (WZN) gaat ervoor zorgen dat de bestaande organisaties beter gaan samenwerken en dat er per wijk een centraal aanspreekpunt is. Meer dan zeventig medewerkers van alle welzijnsorganisaties en andere partners zoals scholen, politie, huisartsen en kerken uit Seghwaert/Noordhove waren dinsdagavond dan ook aanwezig in het Oranje Nassau College in Seghwaert om het plan te bespreken.
Na de koffie en een pubquiz over Zoetermeer werd een presentatie gegeven door de initiatiefnemers van het WZN, zodat het voor alle partnerorganisaties duidelijk is. ‘’We willen de hulp in Zoetermeer versterken door de lijntjes korter te maken’’, aldus Mariska Overgaag van Kwadraad Maatschappelijk Werk. ‘’Bovendien moeten wij als hulpverleners leren kijken buiten de grenzen van onze eigen organisaties.’’ Lieke Schouwenaars van de gemeente Zoetermeer is het hiermee eens. ‘’Er moet gekeken worden naar wat het beste is voor de Zoetermeerder. Het kan voorkomen dat iemand zich bij een organisatie meldt terwijl men weet dat een andere organisatie dat probleem nog beter kan aanpakken. Dan is de bedoeling dat de bewoner wordt doorgestuurd naar de organisatie die in dat geval het meeste te bieden heeft.’’
 |
 |
| Aanvoerder Liane du Cloo legt uit wat de voordelen zijn van het Wijkzorgnetwerk |
Aanvoerder
Er wordt per wijk ook een aanvoerder aangewezen door de gemeente. Als de hulpverleners dan ergens tegen aanlopen, door regels, beleid of wetgeving, kunnen ze bij één centraal punt terecht. De aanvoerder van Seghwaert/Noordhove werd tijdens de bijeenkomst voorgesteld. Liane du Cloo (44) mag de eer op zich nemen: ‘’Ik ben vanaf het begin af aan al betrokken geweest bij het plan, maar nu ik officieel als aanvoerder benoemd ben, hoop ik dat ik makkelijker te vinden en te benaderen ben als er problemen zijn.’’
De aanvoerders van de wijken houden zich niet bezig met de zorg zelf, maar met het proces. Liane: ‘’Ik hoop dat de burger zal merken dat alles efficiënter en sneller kan en dat ze niet meer het idee hebben dat ze steeds maar een ‘nee’ te horen krijgen. De regels zijn er niet voor niets, maar soms zitten die de hulpverlening in de weg. Dan zorgt de bureaucratie ervoor dat het probleem erger wordt. In die gevallen kijk ik wat ik voor die persoon kan veranderen, zodat de hulp die nodig is gewoon verleend kan worden. Dat willen al deze medewerkers ook, maar dat lukt ze niet alleen.’’
Tekst: Sarah Abdel-Aal
