DSO krijgt HVC'10 op bezoek en hoopt dan op de eerste winst van dit seizoen. De Zoetermeerders worden dan in de eerste helft overlopen door HVC en weten pas in de tweede helft steeds beter te gaan spelen. In de 50ste minuut maakt Tim Lamboo de gelijkmaker.
Op een koud en vooral winderig DSO-sportpark werd niet alleen de derde competitiewedstrijd uitgevochten tussen twee ploegen die zich voor de start een veel hogere positie hadden ingedacht. Zowel DSO als HVC’10 kwam bij de start nog niet tot winnen en dat lukte ook in de derde wedstrijd niet. Dat was vooral voor de familie Semil de beste uitslag, want de leden werden verscheurd door een loyaliteitsconflict.
Darryl (30 ) speelt dit seizoen bij HVC’10 en de negen jaar jongere Bradley verdedigt de kleuren van de Zoetermeerse thuisploeg. Vooraf was Bradley minder gelukkig met de keuze van trainer Faizel Soekhai, want hij moest als rechtsback starten, waar hij veel liever op het middenveld speelt. Ver weg van zijn broer die aan de andere kant van de Hoekse aanval speelde. De familie moest om beurten de één en daarna de ander aanmoedigen, maar het was zelfs Darryl opgevallen dat zijn eigen dochtertje de naam van haar oom riep.
Overlopend van broederliefde zocht Darryl voor de rust zijn broertje op, die hem bij een doorbraak vasthield, maar geen gele kaart hoefde te incasseren. Dat kon Darryl niet zeggen, want na opmerkingen aan het adres van de assistent-scheidsrechter Arjan Beekink, die inderdaad de buitenspelregel naar eigen inzichten interpreteerde, kreeg hij wel geel. Dat overkwam aan de zijde van de thuisclub aanvoerder Vincent Visser na opmerkingen tegen scheidsrechter Wolf, die na rust een buitenspeldoelpunt op advies van grensrechter Brunt afkeurde. Verder hield scheidsrechter Wolf de kaarten op zoek; hij leidde rustig en onopvallend, dus goed. De wedstrijd was bovendien erg sportief, van grove overtredingen was geen sprake.
Henk de Zeeuw, van HVC'10 was het minst tevreden over de 2-2 uitslag en daar had hij gelijk in. De geschiedenis van een week geleden herhaalde zich namelijk. Na een 1-2 voorsprong verspeelde de ploeg in de slotfase opnieuw de zege. Tim Lamboo gleed in blessuretijd de niet meer verwachte gelijkmaker binnen. Weer verloor de Hoekse ploeg twee punten na een eerste helft waarin het ruim afstand had moeten nemen van de thuisploeg. Maar kansen benutten is momenteel niet de beste kwaliteit van de Hoekenaren. Een handvol mogelijkheden werd weer gemist, voordat Leroy Smits na een afgeslagen aanval de bal langs doelman Takken joeg. In de vijfde minuut had Jurgen Warbout al keihard de onderkant van de lat geraakt na een sublieme actie van Robin van den Bos die teveel ruimte kreeg. De door blessures geteisterde ploeg van Soekhai werd in die fase vooral op het middenveld overklast, waar de jonge HVC-speler Daniël Storm een basisplaats lijkt te hebben veroverd.
Faizel Soekhai beaamde na afloop reëel dat zijn ploeg in de eerste helft werd weggelopen door HVC’10 en hij nam een noodmaatregel in de rust. Hij bracht voor linksback Van Schaijk stormram Roeland van Vliet in het veld die in het centrum van de aanval voor onrust moest zorgen. Maar die had al een hele wedstrijd in DSO 2 gespeeld. "Knap zoals die jongen stoorde en sleurde. Hij was natuurlijk aan het einde versleten en ik moest hem nog even vervangen. We misten voor rust stootkracht en we mochten blij zijn dat het in die fase bij 0-1 bleef. Maar ik kan mijn ploeg complimenten maken voor de maximale inzet na rust”, zei Faizal.
Dat leidde al in de 50e minuut tot de gelijkmaker toen Tim Lamboo na een matig weeggewerkte hoekschop met een volley hard en hoog in knalde: een schitterend doelpunt. Drie minuten haalde hij weer van ver uit, maar nu ranselde doelman Smit de bal uit zijn doel. Na de 1-2 van Bouwhuis ging DSO “alles of niets spelen.” Het dwong daarbij veel corners af en die waren stuk voor stuk gevaarlijk. Het gevaar in de voorhoede kwam vooral van Jeremy Burke die herhaaldelijk langs Feitsma glipte en met zijn strakke voorzetten steeds voor gevaar stichtte. Ook de uiteindelijk (terecht) afgekeurde goal kwam na een voorzet van hem.
Eén puntje meer heeft Soekhai na drie gelijke spelen. "Vandaag was 2-2 een meevaller, maar de andere wedstrijden hadden we moeten winnen. Maar we gaan zeker weer meedraaien als iedereen weer terug van zijn blessure. Het lijkt een beetje hetzelfde te gelden voor HVC’10”.
Darryl Semil beaamde dat voordat hij aanschoof aan de familietafel, waar het gelijkspel als een familiezege werd gevierd. Ook zijn dochtertje had zich weer met verzoend.
Tekst: Cees van der Pol
Foto: Eric de Wit
