Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week Dammen: Het WK 1925 in Parijs voor Bizot.
Meestal volgen de WK’s elkaar snel op, maar mede door WO1 waren er lange tijd geen internationale contacten geweest tussen de Franse en Nederlandse dambonden en werd het WK 1925 eindelijk de opvolger van het WK 1912. Wereldkampioen 1912 Herman Hoogland, nr 2 Jack de Haas en nr 3 Alfred Molimard waren intussen overladen met drukke werkzaamheden buiten de damwereld. Van deze drie cracks zou alleen Herman Hoogland nog gaan meedoen aan het WK 1925. Maar Hoogland had sinds het NK 1920 niet meer deelgenomen aan belangrijke damevenementen. Hij had zich nog een beetje voorbereid in een vierkamp met damvrienden. Maar zijn eerste twee partijen waren weer van een vertrouwenwekkend hoog niveau. Nadat nog meer bekende dammers, zoals Bonnard, zich op het laatste moment moesten afmelden, begon uiteindelijk op 30 mei 1925 in Parijs het wereldkampioenschap dammen, waaraan vijf Franse dammers en vijf Nederlandse dammers deelnamen. Van deze tien dammers hadden alleen Marius Fabre en Herman Hoogland het WK 1912 nog meegemaakt. Zij werden aangevuld door Stanislas Bizot, Mins Causse, André Dumont, Paul Sonier, Kees Keller, Herman de Jongh, Johan Vos en Piet van Dartelen. In voorbeschouwingen in kranten werd nog steeds hoog opgezien tegen de vermeende kwaliteiten van de Franse topdammers, maar niettemin was er toch ook een duidelijk vertrouwen in de Nederlandse ploeg. Tijdens het WK werd al snel duidelijk dat alleen Bizot en Fabre tot de Franse top behoorden en daarbij werd Marius Fabre aanvankelijk het hoogst aangeslagen. Er kwam veel publiek bij het toernooi kijken, natuurlijk Fransen en Nederlanders, maar ook Italianen, Senegalezen, Japanners, Zwitsers en een enkele Haïtiaan. Al snel viel het de kranten op dat alleen Fabre en Bizot fors bovengemiddeld scoorden en dat de Nederlanders vooral remises speelden of zeges en nederlagen met elkaar afwisselden. Na de eerste speelhelft was vooral Bizot al ver weggelopen met zes zeges en drie remises tegen Fabre, Hoogland en Keller, terwijl Hoogland alles remise had gespeeld en Keller bijna alles remise bij één overwinning had gespeeld. En plotseling moest Hoogland zich terugtrekken na de eerste speelhelft, want hij werd teruggeroepen voor zaken die geen uitstel gedoogden. Dat moest wel een geldige reden hebben, anders zou alsnog een “diskwalificatie” voor Hoogland volgen. In de tweede speelhelft maakte van de Nederlanders vooral de toen pas 19-jarige Kees Keller veel indruk: hij bleef ongeslagen en zou derde worden met daarbij een zege op niemand minder dan Fabre! Hij was duidelijk een belofte voor de toekomst. Maar voor de actuele stand van zaken in 1925 was Bizot de grote man van dit wereldkampioenschap. Zonder zich in de tweede toernooihelft tot het uiterste te hoeven inspannen, werd hij ongeslagen kampioen met 25 uit 16. Op de tweede plaats eindigde Marius Fabre met 21 punten, met drie nederlagen tegen Vos, de Jongh en Keller, en dat viel toch wel een beetje tegen. De verdere eindstand was: 3. Kees Keller 20; 4/5. Johan Vos en Herman de Jongh 18; 6. Piet van Dartelen 14; 7. André Dumont 12; 8. Mins Causse 9; Paul Sonier 7. Hierna drie spectaculaire combinaties van de topdrie van dit WK.
| Na 13-18 | na 15-20 | nu 20-25? |
 |
 |
 |
Stanislas Bizot – Johan Vos 2-0. WK 1925 (7-6). Nu ziet Bizot een prachtige vijfklapper naar dam: 21-17!!! 12x21; 38-33 29x49; 34-29 24x33; 37-32 49x27; 31x4 (dam) en 2-0.
Marius Fabre – Piet van Dartelen 2-0. WK 1925 (4-6). Fabre wint nu met een verrassende coup Napoleon: 32-27!! 23x34; 48-43 17x28; 27-21 16x27; 31x15 en 2-0.
Kees Keller – Paul Sonier 2-0. WK 1925 (5-6). Paul Sonier is ook een bekende “problemist”. Maar hier mist hij toch de vijfklapper naar dam voor Kees Keller: 20-25; 48-43!! 25x34; 35-30 24x44; 33x2 en al snel 2-0.
Bram Doeves (
