Pastor-diaken Walther Burgering, dominee Jaap van de Akker en dominee Rein Algera schrijven elke twee weken afwisselend over maatschappelijke en menselijke zaken, die vanuit een levensbeschouwelijke blik op de wereld worden belicht. Deze week de column 'Beschaving' van Rein Algera.
Met de stijl van Trump, Poetin, Wilders denk ik regelmatig: raakt de naoorlogse beschaving aan z’n eind? Dragende waarden als ‘respect in de omgang’ en ‘nuance in denken’ raken onderwater en beginnen te rotten. Grofheid wordt steeds meer norm. Evenwichtig zoeken is afgeschreven ‘oude politiek’. Doorslaan loont.
Maar beschavingsinflatie is er natuurlijk niet alleen in de politiek. Bankschandalen in de financiële wereld. In kerken verbijsterende kindermisbruik. Een bestuurselite met schaamteloze salarissen in (semi) publieke functies.
Beschaving: ‘een pakketje schroot met een dun laagje chroom’, zoals het Goede Doel ooit zong?
Of is dat gesomber van een zestiger? Gemopper uit een valse vroeger-was-alles-beter-nostalgie?
Eén van mijn kinderen – twintiger – zei laatst: pa, als ik het nieuws zo zie heb ik het gevoel dat het steeds slechter gaat met de wereld zo. Heb jij dat nou niet?
Nou…, zei ik, en begon haar toen te vertellen over hoe we in de jaren ‘70 met een behangerstafel met handgesneden houten derdewereld-diertjes in het winkelcentrum stonden. En met blokken door vocht keihard geworden rietsuiker. Je kon er een stevige ruit mee ingooien. Aan het eind van een lange en koude middag hadden we voor acht gulden negenenveertig (zeg vier euro) verkocht.
Maar ja, je stond voor het goede doel, he: tegen de armoede en voor gelijke rechten.
Kijk dan nu eens, zei ik tegen mijn dochter: de aandacht voor eerlijke handel, en mens- en diervriendelijk ondernemen. Slaafvrije chocolade en andere Fair Trade-producten in vrijwel iedere winkel. Kijk eens naar de acceptatie van het homohuwelijk, aandacht voor duurzaamheid, schone auto’s. Al die dingen, daar durfden we vroeger niet eens van te dromen. We waren overtuigd en enthousiast, maar dat leek toch iets voor een ander leven…
Beschaving, voor- of achteruitgang, het is natuurlijk altijd een kwestie van perspectief. Waar kijk je naar. Maar het is niet alleen een kwestie van wat zie je. Beschaving is vooral ook: waar geloof je in. En ga je er dan ook voor. Bij wind mee en wind tegen. Met religieuze en niet religieuze mede-gelovigen.
Want het tegenovergestelde van geloof is niet ongeloof, maar onverschilligheid.
Ds. Rein Algera.
Rein Algera is als predikant actief voor ‘Halte 2717 – voor zin en zorg’, één van de partners in het buurthuis ‘Bus 63’ (Busken Huethove 63) in Buytenwegh. Hij is ook predikant van de Protestantse Wijkgemeente Zoetermeer-Noord en Geestelijk Verzorger bij Florence in één van de Haagse Zorghuizen’
