In het kader van Eenzaamheid in Beeld wijdt onze huiscolumnist de komende weken zijn column aan dit onderwerp. Ook dit onderwerp zal hij belichten op geheel zijn eigen wijze. En ja, ook dit onderwerp kan hem ontroeren, ergeren of doen verzuchten. Deze week: Eenzaamheid deel 3.
Eenzaamheid. Voor de één ervaring, voor de ander slechts een woord. En maar hopen dan dat het bij woorden blijft. En het altijd vreemden aangaat. En daar gaat het al mis. Vreemden. Het is vreemd, o zo vreemd. Ze zeggen niets, gedragen zich anders, lopen gek, achterlijke kleding, lijfgeur, zien er niet uit. Dus vreemd en we plaatsen het in een hokje. Lekker veilig ver weg van onze eigen gevoelens. Een wereldvreemd hokje. Moeten ze zich maar niet zo achterlijk gedragen, ze kunnen toch normaal doen.
Normaal? Wie? Maar wat nu als we die wereld die daarachter zit, nu eens gaan ontdekken? Tenslotte zijn we nieuwsgierige wezens. Ik kom zo’n gast tegen en zeg zomaar goedendag. En dat blijf ik volhouden, ook als ik niets terugkrijg. Probeer het eens. Stap over je vooroordeel, je aversie of…je eigen eenzaamheid?
Elke dag het Zoetermeerse nieuws in uw mailbox? Blijf op de hoogte van het laatste Zoetermeerse nieuws en meldt u aan voor onze nieuwsbrief!
