Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Storm, maar niet voor iedereen.
Het waait weer wel over. Al die codes, je wordt er toch gek van. Nou, nu ik Eunice op mijn dak heb gekregen kijk ik er wel anders naar. Wat een storm brieste er over Zoetermeer. Eunice had geen enkel respect voor een zonnepaneel, een gewortelde boom of een schutting. Een storm met een meisjesnaam, in oud denken zou je zeggen, meisjes zijn meestal aardig. Nou, niet Eunice, zij had er duidelijk de wind onder en rukte en sleurde dan ook alsof ze er plezier in had. Ik kon er niet om lachen. En ik niet alleen. Ze bezorgde menig inwoner van Zoetermeer angstige momenten.
En dan was daar ook nog eens de schade. Het liep storm bij de hulpdiensten over aanvragen om bomen van de weg weg te zagen of het surfende zonnepaneel de wind uit de zeilen te nemen. En neem in deze paniek mensen maar eens kwalijk dat ze 112 bellen als hun dakpan bij de buren terecht komt of de tuinstoel van de buren ligt in de eigen tuin. Levensgevaarlijk.
Maar het kan nog erger. Het OV stopt met rijden, een zeer verstandige keuze en in opdracht van de baas. Om zeventien uur gaat mijn deurbel, ik doe open en met twee handen houd ik de voordeur vast. Staat daar de pakketbezorging en levert een doos met, gelukkig, zware inhoud af. Ik vraag waarom hij durft. Antwoord: ‘in opdracht van de baas.’ Code rood voor die baas.
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
Foto: Piet Nicolaas
