Werk vinden valt niet mee. Voor vluchtelingen en mensen met een verblijfsvergunning is dit vaak nog moeilijker. Twee Zoetermeerse instellingen zetten zich in voor deze mensen en met succes. Werken Sterkt is een leer-werkbedrijf met de focus op integratie en Taalent een taalaanbieder die taalles verzorgt op de werkvloer zodat de taal gaat leven. Vandaag het verhaal van Roshin Khalil
“Ik heb alles achtergelaten in Syrië, mijn kapotte huis, de winkelstraat die vroeger zo mooi was en de graven van mijn ouders. Ik moest wel vluchten voor de veiligheid van mijn kinderen”.
Roshin Khalil is getrouwd en moeder van drie kinderen. Tijdens haar vlucht uit Syrië moest zij lopend met haar drie kinderen de bergen over om de Turkse grens te bereiken. Plots bevond zij zich midden in een vuurgevecht tussen het Turkse leger en milities. Zij wilde gaan rennen, maar werd door een jonge man tegengehouden. Hij liet haar en de kinderen schuilen. Uiteindelijk gaf hij haar een teken en zij begon te rennen. Met haar jongste dochtertje dicht tegen zich aan en haar zoon en dochter vlak achter zich hoopte zij bij het horen van elk schot dat ze niet geraakt zouden worden. Twee onbekende jongetjes renden met haar mee naar de volgende schuilplaats. Daar aangekomen zag zij dat haar kinderen ongedeerd waren, maar dat één van de twee jongetjes een schotwond aan zijn been had. Dit hele voorval is iets dat zij nooit meer zal vergeten.
De 39-jarige Koerdische Roshin is met haar man herenigd en woont sinds september 2015 in Zoetermeer. Door de gemeente werd zij naar Werken Sterkt verwezen om arbeidsritme op te doen. Roshin: “Toen ik hier moest starten, zag ik dit niet meteen zitten. Maar per dag begon ik te leren dat het meer is dan werk alleen. Ik leerde andere mensen en culturen kennen en kwam weer in contact met anderen. Hierdoor was het veel makkelijker om Nederlands te leren en werkritme op te doen”.
Op de werkvloer kreeg zij taalles van Taalent en ze glimlacht als ze daar aan terug denkt. “Taalles van Taalent, dat was leuk. Ik kreeg les van een leuke vrouw, Gitta was haar naam. Zij kwam op de fiets van Delft naar Zoetermeer om mij les te geven. Dat vond ik echt geweldig”, zegt Roshin. Na drie maanden taalles mocht ze van de gemeente naar Nederlandse les in Leiden, zodat ze hierna kan gaan studeren.
Zo dankbaar voor alle hulp, ik wil iets terug doen
“Ik ben erg dankbaar voor de mensen die mij geholpen hebben. Ik wil voor mezelf en voor mijn kinderen dat wij hier erbij horen. Wij willen ons best doen om ook weer anderen te helpen om degene te eren die ons hebben geholpen. Wij mensen moeten elkaar helpen, dat zou ook zo moeten internationaal.”
Roshin hoopt binnenkort op een school te mogen werken als werkervaringsplaats. Daarna wil zij met patiënten werken in hun laatste levensfase. Zo wil ze iets terug doen voor iedereen die haar geholpen heeft. Maar als ze de kans krijgt wil ze ook vluchtelingen helpen om hier hun weg te vinden. Zij kan dan helpen door te putten uit haar eigen ervaringen.
Tot besluit zegt Roshin: “Ik ben dankbaar voor alle mensen die mij hebben geholpen, zoals die vrouw op straat die met mij mee is gelopen toen ik nog niet de weg kon vragen in het Nederlands, maar ook voor de taallessen en de kans die ik kreeg bij Werken Sterkt om met collega’s te werken. En om zo in het werkproces te komen. Nu is het tijd dat ik iets terug kan doen voor anderen die het nodig hebben, iets terug kan doen voor Nederland waar ik nu deel van uitmaak”.
