Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Uit de brand zijn we.
De spectaculaire beelden van branden, kat vast in het kattenluikje of auto gekruld in de vangrail, komen tegenwoordig live je huiskamer binnen. Kamerbreed. En wie zijn dan onze helden in de ogen van kijkend Zoetermeer? Juist, de brandweermannen die met gevaar voor eigen leven mogen spelen met een wel heel groot waterpistool, het zielige maar wel bevrijde poesje een schoteltje melk aanreiken, waar een kat overigens diarree van krijgt, maar dat terzijde, of de deur uit een autowrak slijpen en een scherm neerzetten zodat we jammer genoeg net niet al dat bloed kunnen zien.
Het is geen wonder dat een kind op de vraag van wat wil je later worden, meestal zegt: ‘brandweerman.’ Mede daardoor las ik met interesse het verhaal van één van onze Zoetermeerse brandweermannen. Want het zal je kind maar zijn die écht brandweerman wil worden. Bij die gedachte alleen al krijg ik het al warm. En dan is het goed om te lezen dat de brandweerman ook leert middels een oefenprogramma om de juiste handelingen te verrichten als zij zelf in nood zijn. Alleen werd één van mijn vooroordelen uit mijn onderbewustzijn boven gehaald toen ik las dat ze het hadden afgekeken van onze zuiderburen. Maar de meerdere oefensituaties zijn door de helden zelf, waarheidsgetrouw nagebouwd. Dat stelde mij als afhankelijk burger dan weer wel gerust. Een brandweerman in Zoetermeer wordt en is dus goed getraind. Alleen blijf ik met die ene vraag zitten, hoe krijgen ze die collega los die vast zit in een kattenluikje?
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
Lees ook: Brandweercollega-in-nood-helpen