Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Het afvalbeleid, mij een zorg.
Zoals gebruikelijk nestel ik mij op een bankje om in alle rust rond te kijken wat mij vandaag weer zal opvallen. Hopelijk wat inspiratie opdoen om de wekelijkse column te voorzien van opvallend gedrag van de Homo Soetermeeriens. Met in mijn achterhoofd de actualiteit van de week zo fraai weergegeven door Zoetermeer Actief. Het zijn daar hoofdzakelijk vrijwilligers die toch maar iedere dag die content verzorgen. Mijn vleierij mijmerij wordt verstoord door een soort bakfiets vol met vuilniszakken. Dan valt mij nu pas op dat er naast de bak een groene prullenbak staat. Ik had wel allerlei troep zien liggen, dus nooit gedacht dat er ook een prullenbak naast al dat zwerfafval zou staan. Deze man komt waarschijnlijk kijken of er toch nog wat in de bak zit en verder de troep bij elkaar te vegen om de onbedoelde reclame voor McDonald’s en de Supers op te ruimen.
“Goedemorgen”. Ik besluit zelf maar te beginnen want zie opperste concentratie bij de ander. “Oh, ook goedemorgen, had u niet zien zitten”. Netjes u zeggend, dat valt mij op en verder streel ik mijn eigen ego om de juiste eigen waarneming dat de goede man in opperste concentratie was.
“Hard aan het werk?”, is mijn oprecht geïnteresseerde vraag. “Ja meneer, ik moet ff een bakkie doen”. Even ben ik in de war. Zou hij naast mij komen zitten en een bakkie doen? Het wordt vanzelf opgelost. Hij lacht en zegt: “Leuk hé, bakkie doen. Dat komt zo meneer, de gemeente heeft in al zijn wijsheid besloten deze afvalbakkies te vervangen door veel grotere bakken. Dus kan ik nu nog zeggen dat ik een bakkie moet doen voordat straks mijn rug belast gaat worden want grotere bakken, meer gewicht, toch?” Ik moet glimlachen, maar bedenk me dat het inderdaad wel vreemd aandoet. Meer koeien betekende meer stikstof, meer asfalt betekende meer auto’s, grotere afvalbakken, meer afval denk ik dan terwijl we van het vele afval willen afvallen.
De man pakt al mopperend over de troep naast het bakkie een bezem van zijn kar. Draait dan zijn hoofd naar mij en zegt, onderwijl vegend, tegen mij: “Nou, nou, zo te zien mag ik aan de bak”.
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
