Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: De hulpeloze hulpverlener.
Drie jongens staan op een kruispunt en zijn duidelijk in een opgewonden stemming. Het is lastig hun leeftijd te schatten want ze zijn onherkenbaar door hoodies en mondkapjes.
In combinatie met gedrag wat erg lijkt op iets verborgen willen houden, komt het best wel dreigend over.
Twee kinderen en een vader hebben de hand vast van een vrouw die op een brancard ligt. De medewerkers van de ambulance proberen met zachte hand deze mensen van elkaar te scheiden. De vrouw is duidelijk erg benauwd, waarschijnlijk Covid, maar ondanks deze ademnood wil zij de hand van haar man niet loslaten en vraagt tussen de vele ademhalingen in, waar haar oudste zoon toch uithangt. De vader zegt dat hij probeert hem te bereiken en weet wel dat hij heeft afgesproken met twee vrienden ergens op een kruispunt. Hij neemt zijn telefoon niet op.
De agenten hebben een vrouw net verteld dat haar man op de hartbewaking is opgenomen in zorgwekkende toestand. Hij was boodschappen aan het doen. De vrouw probeert meerdere malen haar zoon te bereiken, maar deze neemt niet op. Ze vertelt de agenten dat hij met vrienden heeft afgesproken bij een kruispunt bij het stadshart. Het is hun verzamelpunt.
Een van de agenten, een motoragent, staat op en zegt dat hij er langs zal rijden en uit zal kijken of hij de jongens ziet. Hij zal dan wel waarschuwen.
Er komt een melding binnen bij de brandweer. Een uitslaande brand in een woonhuis, er bestaat een kans dat er kinderen nog in het huis aanwezig zijn. De adrenaline vliegt door de aderen van de brandweerlieden die in allerijl zich spoeden naar het opgegeven adres.
De drie jongens bij het kruispunt springen opgewonden overeind als er uit verschillende richtingen het geluid van sirenes klinkt. Nu wordt ook duidelijk waarom ze zo geheimzinnig deden. Ze dagen elkaar uit door te wedijveren hoeveel cobra’s er in een hand kunnen. Duidelijk te horen is: ‘Wacht tot ze dichtbij zijn anders is er geen lol aan.’
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
