In de tijd dat de sprinter nog door Zoetermeer heen reed hadden veel haltes een eigen kunstwerk. Het bekendste kunstwerk is ongetwijfeld het voetcarillon, ontworpen door Alfons van Leggelo. Op de perrons van halte Voorweg waren een aantal van deze carillons te vinden.
Het voetcarillon, de Dance Chimes, bestaat uit negen verende bronzen tegels. Door een tegel in te drukken breng je een slagmechanisme in werking waarbij een stalen hamertje tegen een gestemde klok of pijp aan tikt. De negen klokken of pijpen hebben in het voetcarillon hebben hun eigen klank. Daardoor kan je door op de tegels te springen of zelfs te dansen tegelijkertijd muziek maken.
De fluitist en beeldend kunstenaar Alfons van Leggelo heeft in de jaren zeventig het voetcarillon uitgevonden en ontworpen. Alfons heeft, na een studie fluit aan het Haagse conservatorium en bij Marcel Moïse in de Verenigde Staten, tien jaar les gegeven waaronder negen maanden als gastdocent aan de conservatoria van Djakarta en Djokja. Bij de bouw van het carrilon kreeg hij hulp van de heer Lehr van de klokkengieters Eysbouts.
Het eerste voetcarillon is in 1976 geplaatst in de buurt van Tilburg. In 1977 werd het geplaatst in Zoetermeer en verder ging het de wereld over. Onder andere in New York, Londen en Parijs.
In 2012 is er bij de Randstadrailhalte Centrum West een monument geplaatst ter herinnering aan het sprinternetwerk, de Zoetermeer Stadslijn. Het monument bestaat uit een herinneringsbord, een NS-steen met jaartal en een voetcarillon.
Bronnen:
https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010563471:mpeg21:a0290
https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000025504:mpeg21:a0084
