Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Gratis binnenlopen, wat een feest.
De feestdagen dienen zich weer aan. Althans, ik neem aan dat alle Chinese ballen, Zweedse groene dennentakken, Noordpool puntmutsen met witte bontrand van Deense dode nertsen en de made in Taiwan al dan niet flikkerende minilichtjes in winkelstraten en etalages, bedoeld zijn om geld uit de zak van mijn Italiaans maatpak te kloppen. Ik zal mijn best doen. De slager heeft een oplichtend hert bij de voordeur, maar ik ben vegetariër, dus die loop ik voorbij. De van alles een klein beetje kitsch winkel annex drogisterij, ik krijg er maar geen vat op wat die winkel nu eigenlijk moet voorstellen, is een stop die ik niet kan negeren. Alleen al de uitstalling van toiletrollen bij de ingang, is een goede reden om te kijken of het gat in mijn maatpakzak goed is dichtgenaaid. Tenslotte moet ik cadeautjes hebben, veel cadeautjes, om aan alle bestaande rommel die mijn familie al jaren verzamelt, toe te kunnen voegen. Nuttig? Ach, dan maar niet. Geld moet rollen. Twee manden zijn snel gevuld. En dan, het blijken diepe zakken. De volgende is een winkel met ijsberen en een pinguïn in de etalage. Gelukkig voor de pinguïn is de beer van pluche zo uit Bangladesh. Hoewel, een beer uit de noordpool en een pinguïn uit Antarctica? Wat ze die kinderen tegenwoordig al niet wijs maken. Deze waanzin hoort bij een winkel die ook rookwaren verkoopt. Mijn achter-achter Oom is gek op Cubanen, sigaren wel te verstaan. Ze kosten wat, maar ach, de schoorsteen moet roken, ook van deze winkelier. Dan richt ik mijn pijlen op de volgende. De vuurwerkhandelaar. Het mag dit jaar weer dus ik koop van alles wat er boven en onder de toonbank aanwezig is. Kom maar op met die herrie. Mijn dertiende maand en de energietoeslag zijn goed besteed, al zeg ik het zelf.
Dan kom ik langs Petuniatuin nummertje 7. Geldpunt staat er. Even kijken kost niets, toch? Ik mag zomaar binnen lopen, met al die tassen en dat buskruit. Er staan rijen mensen en waar men kan zitten, zit men ook. Wat is hier aan de hand? Gelukkig is er een jonge, behulpzame vrouw die wat zuinig staat te kijken en de laatste is in een lange rij van wachtenden. Zij ziet in mij haar eigen wanhoop en schiet mijn nieuwsgierigheid aan flarden. Als ik moeite heb om de eindjes aan elkaar te knopen, financieel, en ik kan het gas en de elektriciteit niet meer betalen, ben ik aan het juiste adres. Geduld hebben, dat wel. En wel achteraan aansluiten, dus achter haar, die aardige jonge vrouw met drie jengelende kinderen die mij dat alles zo netjes heeft uitgelegd. Ik voel me rood worden… van schaamte.
P.S. Dat adres heeft ook een e-mailadres voor vragen waarvoor je je beslist niet hoeft te schamen:
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
Elke dag het Zoetermeerse nieuws in uw mailbox? Blijf op de hoogte van het laatste Zoetermeerse nieuws en meldt u aan voor onze nieuwsbrief!
